VİTİLİGO TANILI HASTALARDA İNTERFERON-GAMMA/ İNTERLÖKİN-10 ORANININ HASTALIK AKTİVİTESİ VE YAYGINLIĞI İLE İLİŞKİSİ

• DOI: 10.16919/bozoktip.669648
• Publication Date: 2020-03-01T19:40:36Z
• Authors: Gözde Emel GÖKÇEK; Eda ÖKSÜM; Demet KARTAL; Murat BORLU; Salih Levent ÇINAR
• Keywords: Vitiligo

Amaç: Bu çalışmada vitiligolu hastaların serumlarında proinflamatuvar karakterde olan interferon-gamma (IFN-γ) ve antiinflamatuvar interlökin (IL)-10 seviyeleri bu sitokinlerin birbiriyle oranı; bunların hastalığın yaygınlığı aktivitesi ile ilişkili olup olmadığını araştırmak amaçlanmıştır. Gereç Yöntem: Çalışmaya klinik olarak vitiligo tanısı konulan 42 hasta kontrol alındı. Serum IFN-γ, IL-10, antinükleer antikor (ANA), C-reaktif protein (CRP) ölçüldü; alan şiddet indeksi (VASI) hastalık aktivite skoru (VIDA) değerleri hesaplandı uygun istatiksel analizler yapıldı. Bulgular: Hasta grubu arasında IL-10,ANA, CRP IFN-γ / IL-10 oranı açısından anlamlı fark bulunmadı. VASI > 200 (yaygın tutulumlu hastalar) hastalarla, karşılaştırıldığında farklılık saptandı (p= 0,02). VIDA 2 (son 6 ayda yeni lezyon çıkışı olan, aktif hastalarda yapılan korelasyon analizinde serum değerinin pozitif yönde etki etkilendiği gözlendi 0,028, r= 0,656). Hastalık süresinin üzerine etkisi olmadığı değerlendirildiğinde 0,034). korelasyonun negatif orta derecede olduğu (r = -0,502). >200 hastalar >2 kontrole kıyasla yüksek bulundu 0,04, p= 0,018). Sonuç: Çalışmamızda en çok dikkat çeken sonuç, seviyesinin döneminde yaygın tutulumu bulunmasıydı. çalışma, sitokin seviyelerinin, melanosit hasarının daha geniş alanlarda gözlenmesinin nedeni olduğunu patogenezinde otoimmün sürecin önemli katkısı göstermiştir.