Niezagospodarowane złoża kruszyw piaskowo-żwirowych o potencjalnym znaczeniu strategicznym w Polsce

• DOI: 10.24425/gsm.2024.149306
• Publication Date: 2024-03-28T08:13:01Z
• Authors: Katarzyna Guzik; Jarosław Kamyk; Alicja Kot-Niewia...

W artykule przedstawiono wyniki waloryzacji złóż kruszyw piaskowo-żwirowych w Polsce. Celem badań była identyfikacja najbardziej cennych o potencjalnie strategicznym znaczeniu, które wymagają objęcia ochroną. Do analizy wytypowane zostały niezagospodarowane złoża żwirowych (zawartość żwiru powyżej 70%) zasobach 10 mln ton oraz 25–70%) 20 t. Waloryzacja została przeprowadzona przy użyciu dwóch wielkokryterialnych metodyk oceny złóż, z których pierwsza zaproponowana przez Niecia i Radwanek-Bąk (2013, 2014), a druga opracowana ramach projektu MINAT URA 2020 (Galos in. 2016). Ocenie podlegają nich kryteria dotyczące stopnia rozpoznania budowy geologicznej, walory surowcowe kopaliny (wielkość jakość zasobów), atrakcyjność górnicza dostępność dla potrzeb ich przyszłej eksploatacji wynikająca uwarunkowań środowiskowo-przestrzennych. Spośród 4 110 niezagospodarowanych stanowiących krajową bazę zasobową do produkcji tylko 8 żwirów 64 piasków przekroczyło wyznaczony próg zasobów. W wyniku przeprowadzonej ustalono, że większość analizowanych mogą być rozważane jako potencjalnym znaczeniu na poziomie regionalnym, posiada ograniczoną uwagi uwarunkowania środowiskowe planistyczne. Tylko jedno złoże 7 piaskowo- -żwirowych jednocześnie korzystne surowcowe, geologiczno-górnicze, W artykule rekomendacje potrzeby dostosowania kryteriów specyfiki udokumentowanych grupie wykazujących przydatność kruszyw.